Yıllarca boş, bej ve ruhsuz duvarlara baktım. Hani o "güvenli" dedikleri, kimseyi rahatsız etmeyen ama kimseye de ilham vermeyen duvarlar... Evimin bir parçasıydılar ama asla "benim" bir parçam gibi hissettirmiyorlardı. Hep bir şeyler eksikti. Odaya girdiğimde beni karşılayacak, ruhuma dokunacak, hayal gücümü ateşleyecek bir kıvılcım...
Sonunda bu monotonluğa bir son vermeye karar verdim. Sıradan desenler, kendini tekrar eden çiçekler ya da geometrik şekiller benim için yeterli değildi. Ben duvarımda bir hikaye, bir duygu, bir sanat eseri istiyordum.
Akşam olup da yapay ışıklar yandığında ise sahne tamamen değişiyor. Derin maviler, lacivertler ve grinin tonları ön plana çıkıyor. Manzara daha gizemli, daha sakin bir hal alıyor. O anlarda kendimi devasa bulutların üzerinde, sakin bir fırtınanın tam kalbinde süzülüyormuş gibi hissediyorum.
Eğer siz de evinizde bir değişiklik yapmayı düşünüyorsanız, size tek tavsiyem var: Cesur olun. Duvarlar sadece evi ayırdığımız yapılar değildir. Onlar sizin kişiliğinizi, hayallerinizi ve ruhunuzu yansıtabileceğiniz devasa birer tuvaldir. Bırakın duvarlarınız sizin yerinize konuşsun, bir hikaye anlatsın. Benimki her gün bana yeni bir evrenin kapılarını aralıyor.
BENZER BLOGLAR